20110729

Hernán Naval, lápis e batura

Un artigo de Xosé Ramón Ermida en 'Terra e tempo'.

Terremoto na Veiga ...

En realidade nos Oscos, como pode verse na imaxe tomada do IGN, o máis próximo dos que houbo hoxe, con varios en Triacastela, o máis potente, lixeiramente máis potente ca iste:
Datos do IGN. Info recollible en  
http://www.ign.es/ign/head/sismoDetalleTerremotos30Spain.do?evid=1077328

20110728

King Kong non mexa

Lembrádesvos do mexadoiro de King Kong? Pois está seco, King Kong non debe mexar ...
O mexadoiro de King Kong, encadrado entre dous edificios emblemáticos de Ribadeo.
Onte pasei polo parque do mineral e vin que estaban a retirar a balaustrada (o que quedaba dela). Ben feito. Non sei se a repoñerán (a orde de recollida parece indicar un aproveitamento do retirado) ou non. O certo é que o parque está mellor así, que cunha apariencia de desatención total.
O parque do mineral, sen balaustrada de madeira.
Unha vista do fondo da ría de Ribadeo dende o parque que substuíu a escombreira de mineral
Por certo, que tamén onte puiden observar un camiño novo na Catedrais, o que une o vello aparcamento co novo (sinalado na imaxe)
A zona das catedrais, no visor do SIGPAC. sinalada en negro a rotonda que liga a estrada da costa coa estrada nacional. En vermello, a liña que marca o sendeiro (que conecta cun acceso a Esteiro, e mesmo ó cantil dos arcos). Na parte inferior esquerda, a zona habilitada para aparcamento.

Relacionados:
Fotos de novidades en Ribadeo
Voluntarios
Cinco imaxes, un só Ribadeo

20110727

Sobre o nome da Ría de Ribadeo, por Evaristo Lombardero

O TESON E O NOME DA RIA

Vexo en La Comarca del Eo a precupación de O TESON polo toponímico da ría que naturalmente comparto. Quixera engadir outro motivo para teimar que o acordo da Comisión Especializada de Nombres Geográficos do Consejo Superior Geográfico do día 12 de Marzo de 2.008 vai ter moi pouca ou nula repercusión no ámeto institucional que, en última instancia é o que nos debe preocupar.
Como xa se comentou repetidamente, a CENG solicitou informes ás comunidades autónomas asturiana e galega e mais á Real Sociedad Geográfica. O informe desta sociedade científica e independente foi determinante para que a CENG acordase o dia 12 de marzo de 2.008 que o único nome oficial da ría é Ria de Ribadeo e que este toponímico é de obrigado cumplimento para toda a administración española, que inclúe obviamente ás CCAA asturiana e galega e mesmo aos concellos, ao CEDER Oscos-Eo e á Asociación Puente de los Santos.
Digo que o acordo da CENG vai ter pouca eficacia porque despois de tres anos non se aprecia ningún interés por facelo efectivo, empezando polo concello de Ribadeo.
Para mostra abonda un botón. O día 18.5.09 o alcalde de Ribadeo entregaba aos directores dos colexios 800 exemplares da versión galega do libro “A Ría de Ribadeo Natureza entre duas augas” , que máis alá do tiduo, nas páxinas interiores utiliza alternativamente as fórmulas Ría del Eo e Ría de Ribadeo. Como é natural este libro vai estar durante moitos anos nas bibliotecas dos colexios ribadenses e durante moitos anos os profesores e os alumnos consultarán ese texto e verán que os dous nomes son igualmente “legais”. Non así na edición castelá, distribuida nos colexios asturianos, onde so aparece sistemáticamente a denominación Ría del Eo. Por si alguén non o recorda compre suliñar que o libriño foi editado polo Ceder Oscos-Eo e a Asociación Puente de los Santos cuxo secretaio era o alcalde de Ribadeo. A obra rematouse de redactar en outubro de 2.008, ou sexa seis meses despois da resolución da CENG e publicouse no mes de maio de 2.009, ou sexa 14 meses despois do devandito acordo que incumple de xeito flagrante. Cecais encaixe na figura xurídica da prevaricación, pero eu non son quen para facer este tipo de valoracións.
Xa o dixen mais veces, pero quero insistir en que ésta é unha operación moi ben calculada, de efectos enormemente eficaces a moi longo prazo, porque todalas xeracións de cativos e profesores que veñan detrás verán con naturalidade o doble nome da ría e non saberán distinguir a fórmula legal da manipulación pòlítica e esa confusa idea quedaralles grabada para toda a sua vida porque a aprenderon na escola. O que ten este caso de singular é que leva o selo oficial do concello de Ribadeo e, naturalmente, o apoio político do alcalde.
Non me vou extender en comentar outros graves erros do libriño que tamén suliñan a desidia do noso alcalde e o seu equipo, como por exemplo o feito de que confunda As Aceñas con A Vilavella, ou que pase de citar o Rio Grande, o Berbesa, o Suarón e o Monxardín, ou que dea unha lista de moluscos e peixes que cáseque non existen dende hai vinte anos, etc. etc. etc. Ou sexa un modelo de libriño educativo e científico, como dixo o Sr. alcalde na sua presentación aos medios e directores dos colexios.

Evaristo Lombardero Rico

20110726

Localiza barcos, avións, móbiles, ... e Ribadeo e no mundo

A conta da chegada hoxe da Transgascogne 2011 a Ribadeo, recibo información dunha compañeira de dúas páxinas que coido que son interesantes. A primeira, relacionada coa regata, da conta da posición en cada momento dos barcos da mesma (http://transgascogne.geovoile.com/2011/), información xeral da regata (http://www.transgascogne.com) ou fotos que inclúen a Ribadeo, e por suposto, actividades relacionadas coa regata, tamén en Ribadeo.
Localizatodo, para a zona da península e avións, no momento que fago a entrada do blog
A segunda páxina é moito máis xenérica, e pode resultar máis útil ou sinxnte un pasatempo. http://www.localizatodo.com/mapa/ da en tempo real a posición de vós ou barcos no noso entono ou arredor do mundo. Como se ve, podemos coller un avión e ver as súas características no momento. Así, o que está sobrevoando Santiago cara ó norte é un vó da TAP,  364, voando a altitude de cruceiro (non descendendo ó aeroporto nin despegando) a máis de 11 500 m. Na parte superior esquerda podemos cambiar a barcos, e observar os barcos que están no peirao, fondeados á entrada da ría (a simboloxía empregada é sinxela para distinguir o movemento da parada) ou achegándose. Entre outras cousas ...

A conta da desexable futura residencia de anciáns de Ribadeo

Unha ligazón que manifesta ben que, se na zona de Ribadeo estamos adiantados nas estatísticas de vellez, no conxunto de España van facendo camiño achegándose a nós: http://twitpic.com/5sm992
(collido a traverso de Iván Gómez Caderno)

Grúa nos asteleiros Gondán ...

[Nota 2018 - Repasando o artigo non aparece xa a ligazón por restruturación da web de Intemac]
Ligo a Intemac: http://www.intemac.es/listado_noticias.asp e reproduzo abaixo o resultado, sobre a grúa das Figueiras que tan pouco deu que falar (No blog, 'chamando a atención', 'Paseando polo porto de Mirasol sobre a ría de Ribadeo', 'A Contraluz', ...):

GRÚA EN LOS ASTILLEROS GONDÁN EN FIGUERAS (ASTURIAS)

INTEMAC ha controlado la cimentación realmente excepcional de una grúa “Liebherr” de 63 m de altura cuyo momento, en máxima carga, transmitido a la cimentación es de 15.550 mkN.
Figura 1
La cimentación es una losa cuadrada de 10,70 x 10,70 m y 2,40 m de canto, sobre la que se dispone un plinto de 5,30 m x 5,30 m de sección horizontal y 3,30 m de altura.

Fotografía 1

Fotografía 2

Fotografía 3
La Fotografía nº 1, indica un momento de la ejecución, y la nº 2 la zapata y el plinto y el arranque de la grúa, la Fotografía nº 3 la grúa funcionando.

Sobre a Ponte dos Santos, na Ría de Ribadeo

Recollendo info: Un modelo en Sketchup da ponte dos Santos (visible e manexable no navegador) e a copia (tomada do caché de Google dunha páxina que agora non se carga na web de fehcor, pero tamén se pode obter en http://www.tecniberia.es/index.php/proyectos/proyectos-de-asociados/proyecto-de-ampliacion-del-puente-de-los-santos.html) dun documento en relación ó desdobre, noticas da mesma web, unha nova da Voz sobre a legalidade da ponte (tomada do colexio de enxeñeiros), ...:

NOMBRE DEL PROYECTO

Proyecto de ampliación del Puente de Los Santos

SITUACIÓN

Sobre la Ría del Eo entre Galicia y Asturias

DESCRIPCIÓN

Proyecto de ampliación del Puente de Los Santos


El Puente de los Santos constituye en la actualidad el paso de la carretera CN-634, de San Sebastián a La Coruña, sobre la ría del Eo. El Puente de los Santos se ve afectado por la transformación en autovía de la CN-634, ya que se encuentra en la parte final del tramo Barres -Ribadeo de la nueva autovía del Cantábrico A-8, consistente en la duplicación de la actual CN-634. La ampliación del puente responde a la duplicación de la CN-634. Básicamente, la ampliación definida en el Proyecto de Construcción inicial del tramo preveía la construcción de un tablero metálico que envuelve al existente de hormigón, para poder incrementar la anchura de tablero existente desde los 12.00 m actuales a los 24.60 m necesarios para albergar la sección de autovía prevista.

El puente actual consta de cinco vanos de luces 75.00 + 3 x 150.00 + 75.00 m y un vano adicional de 12.00 m de luz , que salva un camino. La longitud total del puente es de 612.00 m.

La solución de ampliación adoptada finalmente consiste en ampliar el puente 6,30 m a cada lado del existente hasta conseguir una plataforma de 24,60 m de anchura. Esta ampliación se realiza con unas losas de canto variable, de geometría similar a la losa superior del cajón actual, que se apoyan en unos jabalcones, que llevan la carga al cajón del puente existente.

A partir del estudio de la capacidad resistente del puente existente puede concluirse que en las condiciones actuales el puente es capaz de soportar las cargas para las que ha sido proyectado, adecuadamente pero sin prácticamente ninguna holgura que le permita soportar cargas adicionales. Por ello, en la dirección longitudinal, se plantea un refuerzo mediante pretensado exterior situado en el interior del cajón existente, un refuerzo con estructura mixta en forma de cajón metálico relleno de hormigón en el paramento inferior de la losa inferior del cajón y una tercera alma situada en el interior de cajón, en el eje de simetría.

El pretenado exterior se sitúa en el interior del cajón del puente actual. Se han estudiado distintos tipos de trazado, jugando con el número de desviadores y el trazado en alzado, incluso sacando el pretensado por fuera del cajón. La solución óptima, finalmente adoptada, tiene un trazado poligonal con dos desviadores, aproximadamente a tercios de la luz, en los vanos de 150,00 m, y un desviador, aproximadamente a en el cuarenta por ciento de la luz, en el vano lateral. Este pretensado esta constituido por 8 tendones de 31 cordones cada uno. El pretensado se ancla en las riostras de pila y en los diafragmas de estribos. Los desviadores aludidos están previstos como diafragmas de hormigón situados en las zonas de desvío.

El cajón metálico que sitúa en el paramento inferior del cajón actual tiene sección trapecial con 90 cm de canto y ancho variable entre 1.20 m en la cara superior y 1.00 metro en la cara inferior y se extiende toda la longitud de todos los vanos. En las secciones próximas al apoyo, este refuerzo es debido a la necesidad de reforzar la capacidad resistente a compresión del hormigón. En las zonas de vano, este refuerzo es debido a la necesidad de reforzar la tracción del pretensado. En las zonas intermedias el cajón sirve de encofrado al relleno de hormigón que resulta necesario para proteger de la corrosión alas armaduras de cuelgue y de cortante que se introducen en la nueva alma.

La tercera alma se sitúa en el eje del cajón actual. Esta alma esta prevista de hormigón armado con barras de refuerzo de sección circular, por facilidad constructiva.

Transversalmente el tablero se amplia con unas losas de 6,30 m de anchura, a ambos lados del cajón existente. Estas losas se apoyan en unos jabalcones que se sitúan cada 5.07 m y que transcurren desde al mitad de la ampliación al paramento inferior el cajón existente. Debido al canto variable del tablero actual, los jabalcones tienen distintas inclinaciones.

Los jabalcones son elementos metálicos con sección cajón cuadrada de 0 ,45x0,45 0.01 m.

Estos elementos comprimidos se anclan en la losa de la ampliación por una chapa de 1,16x0,55 m, en la que se disponen los conectadores necesarios.

En su extremo inferior, los puntales se encuentran con una viga transversal, que se empotra en el cajón de refuerzo longitudinal, que también esta constituida por un cajón que varía su canto, aumentándolo a medida que se acerca al eje del puente, desde 0,498 m en el extremo hasta alcanzar los 0,90 m en la unión con el cajón longitudinal. El ancho de estas traviesas es de 0.45 metros.

Para poder incorporar las fuerzas que viajan por los jabalcones y la tercera alma, existe una conexión de las vigas transversales con las barras de la tercera alma, las cuales atraviesan la losa inferior del cajón actual.

Debido a la inclinación de los jabalcones aparecen unas tracciones en la losa superior que exigen una armadura adecuada para su resistencia y que debe ser continua a lo largo de toda la losa superior, es decir, que debe agregarse a la existente en la losa superior del cajón existente. Para estos esfuerzos, está previsto que se frese la losa del cajón actual unos 0,03 m y que se recrezca otros 0,03 m. De esta forma es posible alojar en el recrecido una armadura de diámetro 16 a 0,10 m que permite resolver adecuadamente estas solicitaciones. Para evitar un aumento de las cargas, se ha previsto sustituir el pavimento inicialmente previsto, de 0,06 m de espesor, por un aglomerado compacto de 0,03 m.

Las nuevas cargas derivadas de la ampliación no exijen unas dimensiones distintas de las existentes, en las pilas, siempre y cuando se tenga en cuenta la pérdida de rigidez que se produce debido a la fisuración.

Las cimentaciones existentes también deben ser reforzadas.

Desde el punto de vista estructural tanto las zapatas como los encepados no funcionan con las dimensiones y armaduras existentes. Las tensiones y las cargas de los pilotes aumentan, y, aumentan consecuentemente, los esfuerzos en los encepados y en las zapatas. Puesto que la armadura de estos elementos está dispuesta en el paramento inferior, inaccesible, el único refuerzo posible consiste en el aumento de canto de estos elementos. El aumento de canto debe ser tal que la armadura existente qu e no se puede reforzar sea válida para los esfuerzos del puente ampliado.


DESCARGAR PDF

DATOS

Tipología Estructural

Puente de Hormigón pretensado ampliado medianteuna estructura metálica a base de jabalcones y pretensado exterior

Propiedad

Ministerio de Fomento

Empresa constructora

DRAGADOS

Fecha de Inauguración

Octubre de 2008

Alcance del Trabajo

Estudio Tipológico, Proyecto de Construcción yAsistencia Técnica
--

Ingenieros europeos acuden a Ribadeo para ver la compleja ampliación delpuente de los Santos

Las obras de ampliación del puente de los Santos para que pueda acoger el paso de la autovía del Cantábrico (A-8) avanzan a un ritmo muy rápido, a pesar de que su complejidad técnica las sitúa como las más avanzadas de Europa de entre las de su tipo. De hecho, ingenieros de todo el continente viajan a menudo a contemplar in situ los trabajos para ver las soluciones técnicas discurridas por los ingenieros de Dragados, empresas de ingeniería y Fomento para conseguir desdoblar un tablero que no fue diseñado para soportar el peso al que tendrá que hacer frente.

Lo que básicamente hace única la obra del puente es que es la primera vez que se debe desdoblar un viaducto con diferente grosor según las zonas.

Los responsables de la obra añaden que eso fue necesario ejecutarlo además con condicionantes como mantener el tráfico abierto, uno de los mayores problemas con los que se encuentran, o la necesidad de mantener totalmente limpia la ría para evitar cualquier tipo de daño medioambiental.

Así, se diseñó ex profeso uno de los carros que se pueden ver ahora sobre el tablero. Concretamente, la primera de las tres grandes estructuras metálicas que hay ahora, la más cercana a Galicia. Fue necesario ensayar por primera vez diferentes técnicas de ingeniería juntas o recurrir a materiales de última generación, sobre todo a diversos tipos de hormigón muy especializados.

El refuerzo de las zapatas fue otro serio problema en el que hubo que lidiar con el mar, pero ahora, en unas semanas, comenzará a verse desde el exterior todo el trabajo, pues están a punto de empezar a construir lo que es la ampliación del tablero propiamente dicha.

El promotor de la obra, Ignacio García-Arango, cree que mereció la pena el esfuerzo porque consiguió salvarse la ría con un impacto visual mínimo y nulo para el medio ambiente.

Sofisticada maquinaria

La obra se puede realizar por la pericia de ingenieros y trabajadores, pero se acometerá en el plazo previsto gracias a la maquinaria utilizada, una amplia serie de artilugios de los que sólo dispone Dragados y una o dos empresas más en toda España. Así, por la obra desfiló una máquina que deshace el hormingón con agua caliente a presión, pero gracias a la cual se conserva intacta toda la ferralla. Uno de los carros, el de instalación del armazón metálico, es un prototipo diseñado para la ocasión. Los otros dos, para recoger escombro y hormigonar son más habituales, pero sus dimensiones son muy superiores a lo habitual y también fue necesario adaptarlos a las circunstancias.

El cableado pretensado fue necesario hacerlo mediante trabajos en vertical, en este caso muchos de ellos de la empresa ribadense Galacuatic. Las grúas utilizadas para poder mover estas grandes estructuras son a su vez aparatos fuera de lo común que no pueden encontrarse fácilmente. Todo ello, para poder abrir el tramo, en principio, hacia finales de agosto.

Paso peatonal

Ignacio García-Arango, uno de los diseñadores del proyecto fue el creador del puente original y es además asiduo visitante de Ribadeo y Tapia, reconoce que dejar el puente sin paso peatonal "hubiera sido imperdonable, una faena para la gente, así que decidimos incluir unas aceras al margen de la autovía para que se pueda seguir pasando, como siempre".

Tendrán un metro veinte a cada lado y García-Arango explica que "de momento no sé si se les colocará una valla metálica o uno de estos nuevos plásticos que hay ahora, pero se hará así", aunque sabe que forzosamente será algo incómoda, en el sentido de que tiene que estar perfectamente aislada de lo que es la autovía para evitar cualquier posible accidente.

P. Villapol e I. García / El Progreso (Ribadeo).


1.216 toneladas sobre el puente de los Santos

La prueba de carga del viaducto emplea 32 camiones y concita la atención de numerosos curiosos y vecinos l Se prevé que los coches puedan circular mañana sobre la estructura

Único en su especie. El jefe de la Demarcación de Carreteras de Asturias, Ignacio García Arango, dijo ayer del puente de los Santos que «es el primero del mundo que se ensancha a partir de una estructura antigua, por lo que cada paso que damos tiene cierto espíritu científico». En realidad, a base de ciencia y cálculos se ha hecho posible que la Autovía del Cantábrico surque ya la ría del Eo y una Asturias y Galicia. La apertura del tramo Barres-Ribadeo tiene la fecha aún por concretar; con ello, según dijo el delegado del Gobierno, Antonio Trevín, en Avilés, se completa la autovía en el Occidente un 64 por ciento.

El último trámite para abrir el puente, el de la prueba de carga, se queda en eso, en trámite. Según García Arango, «estas pruebas ya no tienen la incertidumbre de hace cincuenta o sesenta años, porque hoy ya tenemos garantías y conocemos el comportamiento de los materiales».

La prueba de carga comenzó hacia las 8 de la mañana con el cierre del viaducto y en ella participan más de sesenta personas entre técnicos, operarios y camioneros. Estos últimos -la mayoría de la Cooperativa de Transportes Avilesina- aguardaron su turno a cada lado del viaducto para situar sus pesados camiones y comprobar así la elasticidad del puente. Es un proceso largo que acabará hoy porque son numerosas las comprobaciones. En total, se plantearán seis estados de carga con los que se pretende obtener los máximos esfuerzos de flexión y torsión del tablero. Explica el jefe de la Demarcación, que «se prueban muchas circunstancias y por eso lleva tiempo, ponemos la carga en uno y otro lado del puente, en el centro? Medimos antes y medimos después para ver el comportamiento del viaducto. Es algo milimétrico, y por eso necesitamos que no haya tráfico, para controlar el peso en todo momento».

En total, participan en la prueba 32 camiones de 10,75 metros de largo, 2,6 de ancho y un peso de 38 toneladas. Es decir, el puente soportará un peso máximo de 1.216 toneladas. El Ministerio de Fomento escogió el fin de semana para efectuar las pruebas, ya que son los días de menos volumen de tráfico, al menos en materia de tráfico pesado. Las mediciones rematarán a las diez de esta noche. Mientras tanto, los vehículos que viajan hacia Galicia se desvían por la N-640 en sentido Vegadeo, y los que viajan en dirección contraria, por la N-642, entre Ribadeo y Vegadeo.

En total son veintiocho horas de corte, catorce cada día, entre las ocho de la mañana y las diez de la noche. Estos cortes son los primeros con carácter total que registran las obras del viaducto. A lo largo de los veinte meses que duró la obra se efectuaron numerosos cortes en uno y otro sentido de circulación, pero siempre fue posible cruzar de una a otra orilla. No en vano, fue éste uno de los retos del proyecto, duplicar la calzada del viejo puente con las mínimas molestias a la circulación.

El puente recibió ayer numerosas visitas de curiosos y vecinos de Asturias y Galicia que por fin pudieron atravesar el viaducto a pie, algo prohibido desde el inicio de los trabajos de ensanchamiento, en enero de 2007. Ayer las aceras permitieron recorrer los 600 metros de longitud del viaducto, que ofrece además una de las mejores vistas del estuario del Eo. Con la conclusión del puente, el tramo Barres-Ribadeo, de 4,6 kilómetros, está casi finalizado. García Arango indicó que quedan algunos remates, como por ejemplo las barandillas que protegen la acera del puente y que ayer instalaban los operarios.

Lo que no pudo el jefe de la Demarcación fue concretar la fecha prevista para inaugurar el tramo de autovía. Se prevé que los coches puedan circular a partir de mañana por el puente.


Asturias y Galicia unidas por la autovía con el desdoblamiento delpuente del Eo

Los presidentes de Asturias y Galicia, Vicente Álvarez Areces y Emilio Pérez Touriño, respectivamente, han inaugurado hoy el tramo de 4,6 kilómetros de la Autovía del Cantábrico (A-8) entre Barres y Ribadeo, que incluye el desdoblamiento del puente de 600 metros que cruza la ría que separa ambas comunidades.

La inversión que ha supuesto este tramo ha superado los 43 millones de euros -48 millones incluidas las expropiaciones-, lo que supone más de 9 millones de euros por kilómetro construido.

Las novedosas técnicas utilizadas han permitido aprovechar la estructura del Puente de los Santos que hace veinte años conectó por primera vez Asturias y Galicia por su costa y han hecho innecesario la construcción de un segundo viaducto sobre la ría.

Este aspecto ha sido uno de los más destacados por los responsables políticos de ambas comunidades autónomas durante la inauguración del tramo, dado que la ampliación del puente a cuatro carriles se ha hecho con un mínimo impacto ambiental.

La construcción de este puente, iniciada en enero del pasado año, ha absorbido el 65 por ciento del presupuesto de este tramo, y se ha hecho sin tener que paralizar la circulación en ningún momento y con la contratación de alpinistas para desarrollar algunos trabajos.

El puente original tiene una estructura de 600 metros de longitud y tenía una anchura de doce metros que ha sido ampliada hasta los 24,60 metros, con cuatro calzadas y dos aceras.

Varias empresas de ingeniería españolas han diseñado "técnicas absolutamente innovadoras en el ámbito mundial" para desdoblar el Puente de los Santos y han conseguido una "mejora ambiental evidente para la ría", ha subrayado el delegado del Gobierno en Asturias, Antonio Trevín, durante el acto de inauguración.

Trevín ha incidido en que la construcción de este puente supondrá para las empresas que ha participado en su diseño y desarrollo -Dragados, Apia XXI y Ginprosa- un "aval importante" para adjudicarse otras obras similares en todo el mundo.

El tramo Barres-Ribadeo ha entrado en servicio pasadas las 12:00 horas del mismo día en el que han acabado los trabajos porque, según Trevín, se ha dado prioridad la "seguridad y el rigor" a las inauguraciones, por lo que no se ha esperado a que la ministra de Fomento, Magdalena Álvarez, pudiese asistir a este acto.

Trevín ha subrayado que en poco más de 50 meses, el Ministerio de Fomento ha abierto 70 de los 107 kilómetros que configuran el sector occidental de la Autovía del Cantábrico a su paso por Asturias, lo que supone que el 65,4 por ciento está completado.

El próximo año se pondrán en marcha dos nuevos tramos (Muros-Dueñas y Dueñas- Oviñana) con lo que estará completada el 80 por ciento de la autovía.

En su opinión, la apuesta del presidente del Gobierno, José Luis Rodríguez Zapatero, por el noroeste del país es evidente y ha quedado también patente en los Presupuestos Generales del Estado para 2009, en el que se reflejan 100 millones de inversión para los tramos de autovía pendientes en Asturias.

En el mismo sentido se ha pronunciado el delegado del Gobierno en Galicia, Manuel Amejeiras, al señalar que los 86 millones de euros presupuestados para los tramos de esta autovía en su comunidad autónoma permitirán ir completando los 85 kilómetros de su recorrido.

Al acto han asistido además, entre otros, la presidenta de la Junta General del Principado, María Jesús Álvarez, así como alcaldes de la comarca y diputados autonómicos y el jefe de demarcación de carreteras de Asturias, Ignacio Arango.

--


La Voz de Galicia

domingo, 17 de junio de 2007
Las obras de la A-8 vulneran el estudio de impacto en la ría de Ribadeo
Los trabajos en el puente de los Santos han sido denunciados ante Medio Ambiente Xunta y Principado promueven que el estuario se declare reserva de la biosfera
 

Las obras que se están ejecutando en la ría de Ribadeo para reforzar las pilastras del puente de los Santos y desdoblar la plataforma en autovía vulneran el estudio de impacto ambiental. Esta circunstancia ha sido puesta en conocimiento del Ministerio de Medio Ambiente por un colectivo ecologista, la Plataforma pola Defensa da Ría, quien reclama una respuesta urgente para proteger el equilibrio de un espacio extremadamente sensible, que considera «pisoteado» por una empresa constructora.



La denuncia también ha sido remitida a la Xunta y al Principado, quienes promueven la declaración de reserva da la biosfera para el curso del Eo.



Ya en su momento el debate sobre cómo iba a superar la transcantábrica la ría de Ribadeo provocó polémica. Se consideraron diversas opciones y finalmente se optó por el desdoblamiento del puente de los Santos (de 600 metros de longitud), aprovechando las actuales pilastras. La obra, incluida en el tramo Barres-Ribadeo, fue adjudicada en septiembre del 2004 a la empresa Dragados Obras y Proyectos por 32,5 millones de euros, con un plazo de ejecución de 41 meses.



Lo cierto es que la información sobre cómo se duplicará el tablero del puente hasta alcanzar un ancho de 25,25 metros ha sido escasa. Fomento habló de la construcción de un cajón monocelular, que encerrará en su interior al existente. El apoyo se realizaría adosando semipilas nuevas dispuestas en el interior de los postes, encorsetando las pilastras desde aproximadamente la mitad del fuste hacia arriba. De ese modo no se tocaría el agua. Con el inicio del grueso de las obras se van conociendo más detalles y, en concreto, que al parecer las zapatas de las pilastras también serán reforzadas, elevándolas en torno a tres metros de altura. Para ello se ha instalado en una de ellas, la más próxima a la franja asturiana, una armazón metálica que una vez encajada y sellada permite trabajar en seco sobre la base. Esta operación se repetirá posteriormente en otras columnas.



Desde el gabinete de prensa de Fomento, tras contactar con la Demarcación de Carreteras de Asturias, afirmaron que la actuación en la ría ribadense se ajusta a los márgenes permitidos y no se incumplen las obligaciones legales, pero lo cierto es que se contradice con el estudio de impacto ambiental, muy riguroso en un espacio protegido como es la ría (Zona Zepa, Convenio Ramsar y Red Natura-2000).



En la resolución del 30 de julio de 1999 de la Dirección General de Calidad y Evaluación Ambiental, en su punto 1.22, se indica: «La ampliación del actual puente de os Santos sobre la ría del Eo se realizará sin que en ningún caso, ello suponga la disposición de nuevas pilas o la realización de cimentaciones u otro tipo de actuación en el interior de la ría; los trabajos requeridos para la modificación de esta estructura se llevarán a cabo desde el puente actual y se tomarán las medidas necesarias para asegurar que ni directamente ni indirectamente se afecte al cauce de la ría».



Incógnitas



La denuncia está clara: los trabajos no se realizan desde el puente; la estructura afecta al cauce de la ría, dificultando los flujos mareales, alterando las corrientes y facilitando el proceso de sedimentación y colmatación, y además persisten las incógnitas sobre si se van a realizar cimentaciones u otro tipo de actuación en el interior de la ría.



La actuación se produce además en el contexto del deterioro que ha experimentado la ría de Ribadeo en las tres últimas décadas, con la ejecución de diversas obras sin estudios de impacto. Así lo aduce la plataforma y se verifica al comparar las cartas marinas oficiales del Instituto Oceanográfico de 1986 y 1996, ya que en este período los tesones, o bajos arenosos del estuario, han crecido un 22%.


20110725

TTT, conto popular español

Algúns manteñen que é un mito. Outros, algo cambiado pola perda da memoria  histórica na noite dos tempos. Hai quen mantén que é un segredo deformado, polo boca a boca e que nunca se saberá a verdade pola opacidade e dificultade de interpretación documental, pero as diferenzas, no fondo, son pequenas, e poderiamos comezar o conto como segue:
Había unha vez tres tristes traxes ... que se sentían moi soios. Case todos os ninguneaban, non lles daban importancia, mesmo parecían unha graza, unha chanza en si, de xeito que decidiron reunirse para estudar a situación. Así, xuntos, xa parecían algo, e tomaron un pouco de confianza: xa non eran un traxe aquí, outro aló, outro acolá, desperdigados, senón algo máis sólido. Viron crariño que a unión fai a forza. E decidiron probar a aumentar o grupo para ver se alguén os tomaba máis en serio.
Invitaron a outros traxes, así ata xuntarse 12, e decidiron que era bo,;mesmo xa tentaban esquecelos, pero notábase que era a posta, non para ningunealos, senón para tentar evitalos, como se así se fixeran desaparecer. Os traxes notáronno, e decidiron que a estratexia era boa. Chegados a este punto, por que non diversificar? Por que non probar cousas novas, por exemplo, americanas? Catro delas uníronse ó grupo, e déronlle diveridade entre un esquecemento cada vez maior e cada vez máis patentemente indicador de medo ó grupo.
Así, a cousa seguiu, completando o vestiario. Viñeron ademáis cinco pares de zapatos, e botaron a camiñar, aínda baixo o ocultamento, pero sabendo que camiñando, camiñando, poderían saír de calquera tipo de ocultamento. 
Para saír máis rápido á luz, para ser máis visible, que mellor que unha corbata, tratándose de traxe de cabaleiro? Vése algo mellor? Non, decidiron, e incorporaron catro corbatas ó grupo.
E chegou o momento de botar contas, que as cousas caras saben botalas con grandes números, e xa comezaban a ser grandiños... Sumaron e sumaron, e xa ían en 14 000 €.
Aquí pérdense tódalas historias e comezan as conxeturas. Hai quen di que a cousa quedou aí, na paga anual dun mileurista, pero tamén quen apunta a que o grupo seguiu a medrar, diversificando a outro tipo de posesións e máis cartos, ou, polo contrario, quen di que o grupo, nun último intento, quedou relegado á noite dos tempos polo seu propietario, adláteres e medios de comunicación tras un honroso acto final, atendendo á cualificación dos máis próximos a ditos bens e ó seu propietario.
De calquera xeito, en segredo, corren rumores que hai xente que segue na procura de datos do mito ou da historia, e que aparecerán máis, ó tempo que otros investigadores están mirando (parece que con asombro) ás consecuencias que tería noutros mitos e mesmo no futuro da mitoloxía popular.

Día da Patria Galega

Co himno galego (música, Pascual Veiga, letra, Eduardo Pondal) tocado onte pola Banda Municipal de Ribadeo no XVII Festival de bandas

É interesante ver a evolución do sentido do día a traverso de, poñamos, o último século...

20110723

Na ponte dos Santos

1-5-M eran os tres carteis principais que había esta tarde na ponte. Despois da concentración dende mediodía na zona das Figueiras, xuntámonos ata unhas 200-250 persoas, cubrindo a parte central da ponte. A estas horas seguirá a música na asamblea na zona de ocio das Figueiras... A tarde, magnífica, invitaba á praia, e os barcos pola ría ofrecían unha paisaxe que non desentoaba co ambiente nin coa vista da ría de Ribadeo a media marea nunha tarde crara.
A próxima concentración, que de seguro a haberá, medrará a xente.
Fotos? A ver se alguén dos barcos colga algunha, pois Miguel marchou cando aínda estaba a comezar a cousa (un avión que andivo dando voltas despois non sei se era o del)
E en Madrid, a chegada de indignados? iso é en Madrid.
[Nota: contei algo menos de 200, pero logo incorporáronse máis.]

20110722

A Torre dos Moreno

Onte tiven o pracer de asistir a unha das charlas sobre a Torre dos Moreno, no marco do curso que sinalo abaixo. A charla correspondía a Ernesto Cruzado, que no seu momento, e a conta doutra cousa semellante, me facilitara a serie de entradas sobre a arquitectura de indianos en Ribadeo.
Coido que é mellor non poñer un resume, como axeito facer noutras ocasións, porque a cantidade de datos puntuais é relevante dentro do conxunto. As fotos con planos, táboas e demais que constituíron a presentación de fondo serían desexables para unha publicación. Coido que coa súa intervención abondaba para presentar unha visión ampla de diferentes aspectos, arquitectónicos sobre todo pero tamén sociais ou sinxelamente históricos, e que a publicación chegaría a tempo para unha intervención a fondo que a Torre necesita (a próxima intervención, 600 000 €, queda moi lonxe dos 6-7 M€ dos que falou Ernesto como calculados por el)

Comezou no Cine Teatro  o curso de verán A torre dos Moreno e a arte do seu tempo, organizado pola USC.
O programa , do que podedes participar aínda que non esteades matriculados, é o seguinte:
Mércores: 16.30 h ARQUITECTURA DE INDIANOS EN GALIZA.Antonio Garrido
                  18.30 h TEMPOS DE FORMALISMO E IDENTIDADE. A CREACIÓN DUNHA PINTURA GALEGA. José M. López
Xoves: 10.00 h EN POS DUNHA ARQUITECTURA GALEGA: REXIONALISMO E ARQUITECTURA.Felipe Senén
             11..30 h OS IRMÁNS MOREN ULLOA COMO COLECCIONISTAS: DIONISIO FIERROS E A APARICIÓN DE GALIZA COMO TEMA PICTÓRICO.Diego R. Paz
            13.00 h BASES PARA A RESTAURACIÓN DA TORRE DOS MORENO.Ernesto Cruzado, arquitecto.
            16.30 h ACTIVIDADE COMPLEMENTARIA: PERCORRIDO GUIADO POLA ARQUITECTURA INDIANA DE RIBADEO. VISITA Á TORRE DOS MORENO.
Venres: 10.00 h BEN INVENTARIADO, BEN CATALOGADO,BEN DE INTERESE CULTURAL.DISTINTOS MODOS DE DECLARACIÓN DE BENS NA LEI DE PATRIMONIO.Begoña Fernández
             12.00 h DO REXIONALISMO AO NACIONALISMO: O CONTEXTO SOCIO POLÍTICO DOS MORENO. Ramón Villares
             16.00 h TIPOLOXÍAS DAS ESCOLAS DE INDIAS NA MARIÑA LUCENSE.Carme López
             18.00 H ACADEMICISMO, ART NOUVEAU E REXIONALISMO: TENDENCIAS DA ESCULTRA GALETA DA RESTAURACIÓN A REPÚBLICA. Juan Monterrosos Montero.
             20.00 Clausura
             21.00 Concerto da CORAL POLIFÓNICA DE RIBADEO
Addenda:
Estrutura de propiedade da torre dos Moreno, a traverso do tempo, en foto tomada por Moisés Gómez Vázquez da presentación de Ernesto Cruzado Estévez na charla citada. O fondo, dunha das vidreiras da torre.

Unha ollada ó pasado

Para procurar un dato sobre Hernán (co que rematei poñendo algo máis na rede sobre el), andiven mirando vellas Comarcas e Mariñas. Atopei cousas moi curiosas vistas da perspectiva de hoxe. Un par de exemplos:
"El Ayuntamiento de Ribadeo comprará la vieja aduana", nova na Mariña de La Voz o 19940316, axustando como subtítulo unha frase que se atribúe a Eduardo Gutiérrez, alcalde daquela ó que lle quedaba un ano de rexidor: 'Se non pasa a titularidade pública é case imposible de amañar'. Hoxe a aduana está remozada para que non se caia e presente bo aspecto, non pasou a titularidade pública durante aquel mandato nin nos seguintes, pero aplicáronsese resortes legais e o tema está máis ou menos sulucionado, despois de estar moitos anos á venda en internet. Algunhas cousas no blog sobre o tema (2, 3, 4, e fotos). O que está sobre o tapete hoxe que a Torre dos Moreno poda seguir a verse enteira, sen derruír.
Na beira da nova anterior: 'Invertirán más de mil millones en recuperar edificios'. Abaixo aclara que serían 1270 millóns de pts -algo máis de 7,5 M€- en 12 anos. E aclaro eu que, 17 anos despois, séguense a esperar os millóns que se daban por feitos.
Ano 1995, unha acusación: o goberno municipal anterior (presidido por E. Gutiérrez) deixou unha débeda de 100 Mpts, sengundo o novo alcalde, J.C. Rodríguez Andina. Oito anos despois, os de mandato de Andina, a débeda elevárase abondo. 4 máis, mandato do PSOE en coalición con BNG e chegara ós niveis actuais, que se ben non hai acordo sobre o total (tampouco o había daquela, e hai quen acusa ó BNG de aumentar a débeda no seu mandato, cousa que eles negan), poden cifrarse entre 5 e 9 veces aquel importe que deu lugar a un desmentido por parte de E. Gutiérrez e a un ataque sobre o gasto...
O 21 de abril do 94 a Mariña da Voz recollía 'Evaristo Lombardero acusa al BNG de distribuir folletos en los que se ataca a su familia'. Daquela estaba E. Gutiérrez no BNG, e no ano 94 a causa sería 'debido a la oposición que presentan a la construcción de un polígono industrial en la parroquia ribadense de Vilaselán'. Segundo a nova, sería tamén atacada a familia do representante dos veciños de Vilaselán. Ano 94. 17 anos despois, o polígono non foi a Vilaselán, está feito, pero non hai nada aínda nel ...
Non está escrito aquelo de que 'o pobo que esquece a súa historia ...

20110721

Un conto para tentar sorrir coa historia e aprender dela

Moi esquematizado, pero... compensa, coido:

(collido a traverso de novas do 15M)

Culpables, os servizos xurídicos municipais?

Iso se desprende das verbas que días pasados recolleu a prensa a conta dos rochos a rebaixar da r/Irmáns Moreno Ulloa. Se collemos ditas verbas, e as misturamos coas recollidas nun post anterior, resulta que se se fixo 'todo o que lle indicaron os servizos xurídicos municipais que era necesario facer', e hai unha condena ó concello, os condeados deberan ser os servizos municipais concretos correspondentes. Coido que o tema non se aclarará, porque seguindo tradición non vai ir ninguén dos interesados a aclaralo, co que vóltase á situación xa descrita no post de hai uns días, profundizando no alí dito ...

20110720

Os 300 (e algún +)

Deixo o cartel da concentración para cubrir a ponte dos santos cunha cadea humana. Antes deixara o aviso, pero sen cartel.
Lembras algo dunha peli chamada 'Os 300'?. Neste caso non é necesario moita valentía, nin forza, nin astucia, só compromiso. Pero van facer falta algo máis de 300 persoas para cubrir a ponte dunha a outra beira...

20110719

Un novo paso

Está a darse un novo paso na privatización de servizos médicos. Coido que non foi doado chegar a ter unha sanidade pública, e agora, cando se teñen os mellores medios, pouco a pouco, pero cada vez de xeito máis visible e rápido, estase a abandoar pasando a facer unha contratación da privada que logo será vista como algo que costa demasiado e é ineficiente. De feito, está claro este sistema no titular da nova collida da voz de Galicia de hoxe, e que presupoño que ven indicado pola correspondente nota de prensa da Consellería: "El Sergas paga 733.000 euros por fisioterapia y logopedia para los mariñanos". Non é que os pague de máis, nin que os pague sobre o que xa pagaba, senón que está a subcontratar en troques de facelo con medios propios. E aquí está a cuestión: subcontrata, anunciada como unha mellora.
Nota: tender ó sistema norteamericano, un dos malos do mundo desenvolvido seguno a xeralidade das enquisas, cando precisamente están tentando melloralo, facéndoo ó tempo máis inclusivo, asequible e máis barato, non sei o que demostra ... (non é exactamente o sistema ó que se tende, pero a direción é coincidente)

20110718

18 de xullo?

Imos ver ... porque, para comezar, a min ensinárome que o alzamento faccioso (ó final alzáronse co estado enteiro, que non a nación) foi o 17 ás 17 ...

20110716

Mesa redonda sobre Hernán nas xornadas de historia local

Un momento da presentación, en recorte dunha foto de Chenchu (tomada do fb)
Venres tivo lugar no marco das xornadas de Historia Local da agrupación cultural Francisco Lanza a mesa redonda sobre Hernán. Participamos, por orde de intervención, Dores Fernández Abel (moderadora), Francisco Luis Rodríguez Guerreiro, Hugo García Presno, Aurora López Rodil e máis eu.
Os estilos das intervencións foron abondo diferentes, dende o máis documental de Francisco ou técnico de Hugo ata o máis vivencial de Aurora ou meu.
Deixo os audios das intervencións e a parte escrita da miña intervención. Quedaría por poñer a presentación con fotos e música de Hernán, montada por Hugo, e a parte correspondente ás preguntas finais.
Intervención de Francisco Rodríguez (e presentación xeral de Dores)

Intervención de Hugo:

Intervención de Aurora:

A miña intervención:

--
As facetas dunha persoa son inabarcables. E máis se é da talla de Hernán.
Despois da primeira consideración, reunidos para falar de Hernán en público, ocórreseme que non deberíamos falar quenes o apreciamos. Hai a tendencia, sempre, ó 'non digas mal del' ... aínda que, como toda persoa, tiña as súas beiras, e sempre as hai que se poden considerar boas ou malas segundo a referencia que se elixa ou que se teña para mirar. Mais, como ignorado ata o momento por un estudo estruturado e en profundidade, só quedamos quenes o coñecimos para deixar esa testemuña da nosa apreciación, que aínda que pretendamos obxectiva, non podemos separar do noso aprecio.
Coido que o anterior leva a falar, o primeiro, do factor humano: quería á súa xente, e nós sabíamolo. Aínda que eso non nos libraba de broncas, algunhas discutibles, en particular se eramos nós os abroncados.
Hernán chegou a Ribadeo con entusiasmo: presentóuselle a oportunidade de levar a cabo unha labor definida por el mesmo nun contexto que lle impoñían pero que lle viña case como anel ó dedo, e ó pouco, percibiu que tiña un respaldo. Ó longo do tempo, o entusiasmo variou en punto de mira, ó ir axustando o proxecto, incardinouse nas relacións coa xente, pero non mermou en cantidade. E ise entusiasmo levouno a dar todo de si. Hernán fixo entrar a banda pola porta grande á vida musical, cunha visión ampla, e así a mantivo. Era a súa banda, coa que compartía a música.
Coido que pode dicirse que o traballo era para el un desfrute, e desfrutaba moito, porque traballaba moito. Traballo e esforzo, a máis de condicións naturais, claro, fundamentaron pola súa parte unha obra que non foi só musical, senón, e coido que sobre todo, social, nun entronque da súa adicación vital á música con ideas políticas e de filosofía de vida que configuraron a súa vida en conxunto con aquela. Entre os que o tratamos na época ribadense, perdura o ritmo musical a carón do marcado polas verbas compartidas e os artigos no semanario e nos xornais, con mistura de ideas de acción e ideoloxía con sátira, historia ou pedagoxía.
Como Hernán era unha soa persoa, o desenvolvemento en diferentes campos e o uso de coñecemento duns como útis noutro, fai que ás veces pareza que non sabía distinguir entre diferentes facetas, como a música e a política, pero máis que que non soubera distinguir é que empregaba o que mellor coñecía como dato ou como apoio para outra faceta da súa actividade, que é ben diferente. E que facía a distinción está claro en detalles como o que xa teño comentado sobre o himno galego, a diferencia de importancia entre o que é emblema e o aspecto musical.
Despois do anterior, dubido que ninguén esteña tentado a distinguir a Hernán pola Banda de xeito exclusivo, por unha predominancia de temas musicais. Sería un erro tremendo: por suposto que a banda tivo moita importancia para el, pero entenderase a cousa se lembro que mentras que a banda trata de música, a música non trata da banda, e é evidente que Hernán controlaba esta distinción moito mellor que eu.
Así, deixando a referencia da faceta máis musical, teño escoitado que a relación cos cartos define ás persoas: a parte dalgunha anécdota máis persoal no mesmo sentido, coido que todos os que tiñamos relación con el a traverso de Amadores sabemos que os consideraba un medio, e por iso estaba sempre pedindo, pero non para si: pedía medios para realizar unha labor na que cría. Mesmo poñéndoos do seu peto.
Falando de Amadores, as relacións coa directiva. Tamén era quen suplía ou complementaba moitas veces o traballo da directiva da Amadores. Como en calquera relación, ás veces había instrumentación: a directiva como instrumento de Hernán, pero tamén viceversa, Hernán como instrumento da directiva. Que non se entenda mal: éramolo con moito gusto, porque sabiamos que estabamos en boas mans e nos transmitía entusiasmo. E, cando tocaba, Hernán facía de instrumento, facendo que ó final, esa diferenza entre directiva e director ás veces se diluíra no entusiasmo e no traballo. Estatutariamente, a directiva non ten moito que ver co director, pero se hai boa comunicación, mesmo simbiose, o resultado nótase. E notábase.
O mellor que fixo a xestora da Asociación Amadores da Música no seu momento foi poñer a banda nas súas mans. E, daquí, enfatizo a palabra familia: fixo da banda unha familia e unha institución que rendía resultados. Pero primeiro, unha familia. Hai que lembrar que como en calquera familia, tamén había broncas, pero como en toda familia que se leva ben, pesaban máis os bós momentos. E iso tradúxose en que a banda fómola todos, e, ó tempo, con cariño, orgullo mutuo e recoñecemento da primacía da súa labor.
Todos, cun apoio no contraste das características persoais que recoñecía a boa vontade e o traballo mutuo. Respecto a isto último, Hernán era esixente. Vía a esixencia como unha necesidade. E daba exemplo ó tempo que podía disculpar os erros, pero non a falta de esforzo. Os que estabamos dirixidos pola súa batuta sabíamos desa necesidade e do seu criterio. Aprendímolo no medrar dunha banda que tivo que comezar con pouco máis que lembranzas de música popular doutros tempos, daquela vistos como gloriosos.
Dende o punto de vista da música, co seu fío condutor, tamén poden verse outras cousas. Por exemplo, o galeguismo de Hernán era patente. Pero hai que distinguir entre un galeguismo pacato, da Galicia-aldea, do que praticaba Hernán, tentando a coller a Galicia por separado para mellor integrala (e que poidera contribuír tamén mellor) no conxunto de pobos do mundo. É dicir, un apoio na propia identidade para non perderse na universalidade. E isto víase a traverso da música, das obras que escollía, da dignificación por riba da tradición, da apertura a outros ritmos e tamén outras ideas, da sensibilización, ...
A conta dalgunha polémica ténselle achacado afán de protagonismo. Coido que unha cousa é procurar o protagonismo e outra o non poder escapar del de xeito doado ou sinxelamente non precuparse del. E cando alguén é activo, con sentido e con esforzo, cando logra acadar metas para ben de todos, consígueo a base de esforzo, de loitar polo que cree e de defendelo. Así, só poderá despreocuparse do protagonismo ou tentar escapar del, moitas veces sen conseguilo, pero é protagonista. E Hernán érao. Sen afán, por méritos.
Para rematar, coido que mentras Hernán non sexa obxecto dun estudo en profundidade, seguirá a sentirse a necesidade de lembranzas pequenas, aquí e aló, noutrora e agora, tentando non esquecer o seu facer, a súa necesidade, pero sen quedar en paz un pobo que sabe que lle falta ese espaldarazo de recoñecemento a pesares do punto da orde do día do pleno de 20060710 no que se da o nome de Hernán Naval Parapar ó auditorio municipal, o Especial Cadernos Ribadenses (maio 2002), a Recompilación de artigos de Fernando Rodríguez Raño ou a plétora de páxinas a medio facer en internet.

Na periferia, da periferia, da periferia, ...

De pequeno, e logo con pequenos, teño xogado a dicir onde estabamos ou onde viviamos. Si, xogado, pois tratábase ó fin de construír unha xerarquía do tipo: vivo na porta C do 8º andar do nº 89 da avda. de Asturias da parroquia de Sta María do Campo do Concello de Ribadeo da comarca da Mariña da provincia de Lugo de Galicia de España de Europa da Terra do sistema Solar, ... e así ata onde chegaran as ganas ou os coñecementos, ou chegara a lembranza doutro xogo para comezar e que no momento apetecera máis, e tentábase de cazar ó outro porque falaba algún pequeno paso intermedio.
Co tema das axencias de cualificación pasa algo parello. Non é o mesmo os miramentos que lle poñen para cualificar ós EEUU que a Alemaña, e a ista que a España, e dentro de España tampouco son o mesmo diferentes autonomías. Estáse a demostrar dende hai tempo en cada unha das cualificacións que fan.  Estados Unidos segue sen acordo, a estas horas, para un orzamento, pois necesita gastara máis, despois de elevar o límite de creto unha e outra vez en anos recentes. Pero iso significa que, se non o hai, deixarán de funcionar servizos e aquelo será un caos administrativamente falando, a parte de que o nivel de débeda dos EEUU é estratosférico. Mais non pasa nada, as axencias non rebaixan con facilidade a débeda estadounidense. Se fora Grecia, estaría onde está, coa débeda equiparable ó lixo.
En fin, o caso é que aquí estamos nun dos finis terrae, co que iso significa de periferia, e ninguén lle pon coto ás empresas (axencias) de rating ... mellor que non vaia a cousa moi mal ...

20110715

Un exemplo claro do que alguén, no seu día o promotor, nunca debeu ter feito e do que o alcalde naquel momento, José Carlos Rodríguez Andina, nunca debeu ter permitido

O título está tomado das declaracións do alcalde, onte, por mor do replantexamento do faiado dun edificio que leva saído varias veces no blog. 'Agora si', iso parece.
A 'solución', por chamala dalgún xeito, non debe ocultar varias cousas, entre elas:
1.Permitiuse cando está dado por válido xudicialmente que non se debera permitir.
2.Quen o permitiu sae do tema como se non tivera responsabilidade.
3.Polo momento, os cartos para reparar o desaguisado saen dunhas arcas públicas que enchemos entre todos. Logo, recuperaranse ou non.
Respecto da primeira, poderíase dicir 'un erro téno calquera', se non concurriran detalles como que existen técnicos no concello para asesorar, e que houbo máis casos, segundo outras sentenzas dos tribunais posteriores.
Respecto do segundo punto, é un mal (tal como o considero eu) do ordeamento xurídico que os mandamaises dos concellos non teñan asignada unha responsabilidade directa. É certo que teñen asesores, pero tamén que son eles quenes toman as decisións, e que entre o que corresponde a uns e a outros queda todo diluído, esquencendo aquelo de que 'a Deus o que é de Deus e ó César o que é do César' e permitindo consecuentemente facer desaguisados pola cara dos pobos.
En canto ó terceiro punto, os cartos gastados, podemos pensar que é precisamente agora, nun momento de reducción obrigada de gastos cando hai que facer un desembolso para tentar recuperalo despois. O caso é que o hai que facer (en realidade a sentenza ven de antes da crise) con cartos públicos.
Deixo á beira toda a problemática cos veciños e de resolución técnica de detalles, cousas que levan atrasado anos a solución.
Contratado o estudo
O derribo, para antes de catro meses (2009)
Embrollos: o concello, construtor a tempo parcial

20110714

Novos produtos turísticos

Sae hoxe na prensa o aporte de 64 000 € por parte da Xunta para o deseño de novos produtos turísticos. Tamén estarían incluídas a formación e a mercadotecnia, con dúas referencias extra: os cartos refírense a un aporte á mancomunidade mariñá e os 'produtos' serían xestionados pola mesma mancomunidade.
Hai tres días, no pleno de Ribadeo, levouse a cabo a votación dunha retirada das Vilas Mariñeiras.
Ambos puntos non deberan estar relacionados, aínda que o montante que tocaría a Ribadeo sería algo semellante (8 000 € este ano para as Vilas Mariñeiras en relación a uns 8 000 € se pensamos nun reparto por poboación no caso da Mancomunidade). De calquera forma, a proximidade das cifras lévanos a pensar no mellor xeito de promoción turística da zona, pois en ambos casos as accións son moi diferentes, aínda que se podan considerar complementarias dentro dalgún plan conxunto (que non o hai que eu saiba) e non suplementarias pola diferencia de concepción entre ambas (aínda que dous plans diferentes poideran ter unha e non a outra, ou viceversa)
A cousa é que hai promocións (coido que as máis efectivas) que van por libre aparentemente, fixándose só en cousas como o propio potencial do lugar (máis que no seu desenvolvemento, e aínda contra el) ou o mantemento. Aí está unha recente reportaxe de tve (Grazas a "Ribadeo" e a Fernando Suárez no FB) na que, na presentación escrita en internet, xa aparece a praia das catedrais en lugar destacado, a parte da referencia ó areal no mesmo vídeo, ou os comentarios (nestes momentos hai poucos, pero o primeiro ten tanta importancia para Ribadeo como o mesmo documental, no que a internet respecta)
En fin, as 'promocións libres' poden promocionarse, pero entón deixan de ser libres e deseguida nótase que pasan a ser propaganda (non sempre queda patente, por suposto). Entendo que o mellor xeito de posibilitar estas promocións libres é precisamente manter todo limpo, con servizos non intrusivos na natureza, sen intentar enmendarlle a plana á mesma natureza, e posibilitar un mínimo de difusión pagada que faiga de cebador para que comece a difusión nos medios libres: nestes momentos, a cantidade de vídeos da praia das catedrais que recorre o mundo estou completamente seguro que supera en moitas veces á cantidade de vídeos institucionais e de promoción, pagados, e que os seus efectos práticos tamén son abondo superiores. De calquera xeito, o último tirón de visitas recibiuno a praia fará unha década longa cando apareceu nunha revista de viaxes de tirada nacional, que actuou de último cebador para a afluencia masiva.
Por certo, unha cousa é atraer visitas e outro, os cartos das visitas. Pero diso podemos falar outro día.

20110713

Podomorfismo petroglífico nas Anzas

A pedra coas pegadas ben clariñas, tomada pola xente de A Mariña Patrimonio.
Vamos, que nas Anzas apareceron pedras co que parecen ser pasos gravados de xeito natural hai moitos miles de anos. Anúnciao Mariña Patrimonio no seu blog.

Xogando ó despiste

Panem et circenses: hai días contados que se voltou a armar a conta do fútbol, bastou o cumpreanos dun logro. Para a verquente máis sociopolítica quedou a discusión 110/120 cando entre o prezo dos combustibles e a crise será mellor ir a 100 para que non suba o consumo. Mentras, a perda de dereitos e nivel de vida váise consumando. E a capacidade dunha posible resposta, mermando. Resposta que comezou a mermar hai xa abondo tempo, ó comezar a relocalizarse empresas, co que a 'forza de traballo' aquí cada día tiña menos poder. Agora toca desgastar á sociedade en conxunto, diminuíndo o noso posible aguante en calquera medida de forza, que ademáis se esforzan en dicirnos que é imposible.
Pero imposible 'is nothing', imposible non hai nada.

20110712

Primeiro pleno ordinario do novo mandato

Distribución no salón de plenos no mandato 2011/2015 (a falta de intervención)
Onte, luns 2º de mes ás oito, como habitualmente está establecido, celebrouse o primeiro pleno do novo mandato da corporación ribadense.
Significou unha variación sobre os plenos anteriores, ó poñer a análise dos decretos da alcaldía (pagos varios) ó final, xunto con Rogos e preguntas, formando un só bloque.
O punto primeiro foi, como sempre, a aprobación de actas, neste caso de 11 e 15 de xuño, os plenos de constitución da corporación.
O segundo punto foi o acordo entre Concello e Deputación por mor do selo de empregado público e o servizo de sede electrónica, a traverso do programa 'innóvate', que pasou con unanimidade.
O terceiro punto versou sobre a petición de baixa da asociación 'villas Marineras'. A dicir que, do falado no pleno, despréndese que Ribadeo leva 5 anos na asociación, que a cota é de preto de 8 000 €/ano e que debe 23 000 €, sen ter sacado un rendemento aceptable. A asociación é de promoción turística de vilas na costa norte española, e o concello pretende concentrar eses cartos en promoción directa, ó tempo que ten a débeda recoñecida e califica de 'custe inasumible' seguir mantendo ise débito anual cunha relación prezo/custe insatisfactoria. O representante do PSOE anuncia a abstención por descoñecemento do caso, e Francisco Rivas  anuncia tamén a abstención, pero preguntando se se fixo algún tipo de avaliación e que actividades se fixeron de promocón.
Azucena González axusta que son 17 concellos participantes, que se entrou por unanimidade e que para entrar Ribadeo modificáronse os estatutos da asociación, obtendo a resposta do alcalde no sentido de que xa saíron os concellos vascos, que foron os últimos en entrar.
A partires de aquí hai un cambio de rumbo nas argumentacións saíndo a relocer o aporte da Xunta á promoción turística da Mariña (ou máis ben a falta del, sendo integrado no conxunto de Galicia) e o feito de que a promoción turística ten resultados a longo prazo, así como que se espera que se faiga unha planificación para aproveitar os recursos de promoción, ou o aumento de recursos de persoal. A votación arroxou 7 a favor (BNG), 2 abst. (UPRi e PSOE) e 4 en conta (PP)
O punto 4º foi a resolución de alegación e aprobación do convenio con ACISA para o uso da casa do Viejo Pancho, na que a asociación mantén unha oficina con permiso en precario.
Alega o PP que está alterándose a concepción para a que se ideou a casa, un centro de estudos americanos, e UPRi que tódalas asociacións teñen dereito a locais, ó que respondeu Fernando Suárez afirmando a supremacía de ACISA dentro das asociacións, e que tódalas asociacións teñen xa un lugar de encontro no lavadorio [Nota propia: distinguir entre un lugar de encontro e un de recepción e atención social]
A votación arroxou 7 a fvor e 6 abstencións.
O punto 5º foi a aprobación de convenio urbanístico con Mª Isabel Arias López en relación co espazo que ocupa o taller 'Loureiro' na r/Pintor Fierros.
Abstense Eduardo Gutiérrez, estando o resto a favor. Aclara o alcalde que os criterios deste tipo de convenio foron cosensuados pro todos os grupos en período anterior, e difunde que mañá martes (hoxe) haberá comisión informativa sobre PXOM e Pepri, o que responde Eduardo G. que as cousas deben facerse do xeral ó particular, e non ó revés, construíndo o plan en base a pequenas cousas indepndentes.
No 6º, as medidas para establecer e compensar os danos por xabariles, deu lugar a diversas intervencións, sendo quizáis o punto máis discutido. Eduardo considerou a proposta máis propia de gruo parlamentario que de discusión no pleno, Francisco máis unha declaración de intencións que de medidas propias, anunciando a súa negativa, e Campo que debera coordinarse cos outros concellos afectados, lendo un longo documento sobre o tema e propoñendo a aprobación por apartados cun documento alternativo ó tempo que xustifica o retraso no cobro das indemnizacións por incumprimento dos gobernos anteriores da Xunta sobre as cantidades a disposición, menos das debidas., aclarando que os pagos solicitados multiplicáronse na vixencia da normativa. Sinala Fernando que as axudas non se cobran dende o 2009, e como non se pagan, non se denuncia, e iso fai que non existan administrativamente e que propicia os paos entre os cazadore e os agricultores. Fala asimesmo dunha xuntanza en Vilela, de onde saiu a iniciativa de presentar cada concello unha moción, de xeito independente, das que a que se está a tratar é a primeira por oportunidade temporal. Aclara o secretario que a disgregación e voto particular contravén a normativa, e que debera er presentado na comisión previa. Asemade, unha nova proposta de deixar o tema sobre a mesa para o seguinte pleno facer as cousas de xeito formal non é estimada acorde coa regulamentación. A votación resulta en 7 a favor, a abstención do PSOE e 5 en contra.

Neste punto disculpa a súa asistencia Vicente Castro, e pásase ó conxunto de decretos da alcaldía e rogos e preguntas.
Dentro das varias preguntas e rogos feitos, destacar só uns poucos:  Axusta o secretario que este punto é un punto único de fiscalización da labor municipal.
Pregunta Francisco R. sobre o funcionamento da depuradora, respondéndolle o alcalde que está en funcionamento dende máis ou menos un mes despois da súa inauguración, pero non ó 100%, e que polo momento non fixo como Frga en Palomares.
A unha pregunta sobre a reclamación de 200 000 e de mármores e granitos Eo, axusta o alcalde que corresponde a unha reclamación patrimonial pola anulación de licenza de actividade de corte de granito, tras un proceso xudicial debido a molestias e o ruído, tramitado arredor do ano 2000. Foi consultado co Consello Consultivo de Galicia, e informado negativamente.
Volve a haber reparos da interventora ás nóminas do concello, pero a súa ausencia fai pospoñer a resposta.
Unha pregunta sobre a necesidade de estar empadroados ou escolarizados para ter preferencia nas activiadades de verán da lugar a un pequeno escarceo sen consecuencias, a conto da admisión correspondente ó verán pasado e a unha presunta posibilidade de xudicialización por parte de Francisco R.
Pregunta Paco sobre se se realizou algunha xestión sobre a residencia da 3ª idade, respondendo o alcalde que se está a facer.
Saen a relocer asemade as 12 bicicletas cedidas por Koodza.
Campo trata o tema da subestación, desviando o alcalde o tema por non corresponder á xusrisdicción do concello, a excepción da emisión de informes (obrigada), senón á Xunta.
Ó final do pleno o alcalde disculpa ter perdido as preguntas de O Tesón, e emprázase para respondelas por escrito.
O pleno rematou camiño das 10 da noite.
[Nota: segundo a AVV de Santalla de Vilaosende habería unha pregunta deles.]

20110711

Cuestiona a autoridade. Pensa por ti mesmo. Se libre no teu modo de actuar. E permite o libre acceso.

Movemento 15M? Aplicación para o regulamento de aprticipación cidadá de Ribadeo? ... Tomei a cita de 'As voces serán máis importates que os votos', entrevista no El País a Joichi Ito, neste momento máximo representante de Creative Commons.

Deconstrucción del dolor

Venres pasado ás 8:30 da tarde no cine teatro. Recital de poesía de Silvia Murias. Pasou(me) sen oportunidade de ir.
Sei del o que falei despois coa autora. No cine teatro, complementado con diapositivas.
É diferente, pero pode cerrar parte da curiosidade: Anatomía del subterfugio.
Del cómo tejer palabras para amortiguar la sordidez del golpe, o seu blog, pode dar algunha pista da poesía de Silvia por escrito. Algo que si, é diferente, pero que queda plasmado.

20110710

Avance de actividade

Cartel das xornadas
A A. C. FRANCISCO LANZA de Ribadeo organiza as IX XORNADAS DE HISTORIA LOCAL para os días 14 e 15 deste mes de xullo, xoves e venres, ás 20:30 horas no salón de actos da Casa do Mar.

Este ano trataremos da historia recente da nosa vila. Por un lado, Enrique Rodríguez Baixeras fará posíbel que coñezamos unha das primeiras curtometraxes galegas. Foi dirixida por el a primeiros dos anos 70, antes da morte do Ditador, baseándose en dous contos da obra de Anxel Fole Á lus do candil. Acompañarán a Enrique veciños nosos que fixeron de actores nela.

Esta curtometraxe creuse perdida, e temos a sorte de que o propio autor a dea a coñecer.

Por outro lado, e coincidindo co décimo aniversario do seu pasamento, lembraremos a Hernán Naval nunha mesa redonda na que participarán alumnos e alumnas seus, e tamén outras persoas que conviviron intensamente con Hernán nas súas variadas actividades (culturais, políticas, sindicais, artísticas...)

20110709

Novas dun vello tema

Resulta que segue o ruído en Ribadeo, e segue a combaterse: A cousa é que pouco a pouco vaise facendo camiño. Os que comezamos o recorrido hai longo tempo podemos apreciar o feito maís en perspectiva. O avance. E o que falta. en particular, en mentalidade empresarial.
E repetindo unha vez máis que non se pode tomar a cousa como xeralizada, que hai xente que non ten culpa e pertence ó gremio, pero tampouco como superada.

20110708

Búscanse persoas.

Búscanse persoas. Calculo que por esta chegará cunhas catrocentas cincoenta ou cincocentas para non ter que estirar moito os brazos.
O 23, sábado, está pensado que as marchas de indignación cheguen a Madrid. E, para acompañalas no esprito, aquí está previsto facer unha cadea humana ó longo da ponte dos Santos. Será o 23, sábado, ás sete da tarde
Como en Ribadeo aínda segue a surtir máis efecto en moitos casos o boca a boca, é cousa de transmitilo así: que sirva iste apunte só como un eslabón máis na cadea de procura de xente que vexa o problema e esteña a implicarse dalgún xeito. De aí o título: 'búscanse persoas'.
A ponte dos Santos. Entre os puntos sinlados pola liña, 620 m. E unha curiosidade da foto do sigpac (http://sigpac.mapa.es/fega/visor/): está actualizada á autovía na parte oriental, pero non na occidental.

Un vídeo en galego estremeiro sobre a cadea humana:

20110707

Convocatoria de Asamblea da AVV O Tesón

Pola presente, convócase a tódolos socios de O Tesón á asamblea xeral ordinaria que terá lugar no restaurado local do lavadoiro (rua dos Fornos) o venres día 8 de xullo ás 20:00 horas en segunda convocatoria (ás 19:30 en primeira convocatoria, que non se fará por falta de quorum)

Os puntos previstos na orde do día son:
1.Lectura e aprobación se procede, da acta anterior
2.Presentación, e aprobación se procede, de contas e memoria de actividades
3.Presentación de orzamento e programa de actividades
4.Rogos e preguntas

Dentro do programa de actividades acordarase a xa tradicional viaxe societaria.
Asemade, tense acordado que despois de rematar haxa un acto social ofrecendo pinchos nun local de hostalería.
En Ribadeo, a 24 de xuño de 2011

20110706

IASA, despois da Empresa Ribadeo

Portada do libro
Sábado 1 de xullo, na Casa das Letras,tivo lugar a presentación do libro
Un momento da presentación
Moisés, o impulsor principal do libro
"O ideal Auto" (ISBN 978-84-614-6364-0).
O libro ven precedido de diversos movementos en internet, dende a creación dun grupo en Facebook á creación asemade da entrada 'Empresa Ribadeo' na Galipedia. O seu impulsor principal foi Moisés Gómez Vázquez, persoa que sabe ben de que vai o tema, a traverso da súa relación coa empresa, e que ademáis fixo sumarse á causa a outras persoas que axudaron á calidade final do libro. E, o título é unha referencia que corresponde máis ben á idade dos autores que ó conxunto do que ten dentro, que abrangue unh periódo grande de tempo e un conxunto de empresas que transcende ó 'Ideal Auto'.
Como di en facebook, "Trátase dunha pequena tirada pensada para termos cadanseu exemplar aquelas persoas que participamos na elaboración do mesmo dun ou doutro xeito, e a outras que nos fixeron chegar a súa interese por facerse co libriño se un día se chegaba a materializar; e é que sen a paixón de moitos profesionales polo seu traballo -en activo ou retirados-, non seriamos quen de ter recapitulado nadiña.
A nosa pretensión non é a de lle facer unha foto ao libro nos estantes dunha libraría, se non voltarlle o seu anaquiño desta historia aos seus participantes, de xeito que se non coñeces a ningún de nós persoalmente mais queres ter un exemplar ou tes algunha dúbida, pódenolo facer saber valéndote desta canle."En canto á presentación en si, se ben o local non estaba cheo a rebosar, si había abonda xente, e cónstame que outra non puido asistir. Xurdiron anécdotas como que, despois de estar pasando durante todo o tempo unha presentación con fotos seleccionadas, alguén dixo que non saíra ningún coche con gasóxeno (eu contei alomenos 2, dubidando se serían 3). Por suposto, saíu a relocer o entramado de empresas que deu lugar a IASA, antes coñecida por Ideal Auto, absorbedora da ERSA, antes Empresa Ribadeo, ou de O Villalbés (nunha etapa anterior de absorcións). Tamén saíu a historia posterior, con ARRIVA como unha etapa máis. E outras cousas, como a importancia que chegou a ter a Empresa (así, a secas, era coñecida en Ribadeo), codeándose coas máis grandes de España nalgún momento. Dos que estabamos alí, coido que pouca xente deixou de viaxar algunha vez nos autobuses da Empresa, primeiro, e de IASA despois, e tamén había propietarios da(s) empresas referidas no libro. O uso dos autobuses na época de Arriva é diferente, coa difusión dos coches particulares, un sistema de transporte pouco eficiente como tamén se dixo alí por boca de Paulo Naseiro.
O libro segue á venda na Casa das Letras, onde se ve acompañado dunha exposición de material diverso, dende fotos a reproduccións de autobuses, pasando por libros diversos, por poñer un exemplo. Non sei ata que día dura, pero é unha mostra para ver que complementa perfectamente o libro.
A nova da exposición, no Progreso.

Con dous días de retraso

Con dous días de retraso retomo algo que no seu momento non sei por que deixei parado: a ligazón ó xornal '15M News', descargable en pdf, o xornal dos indignados en Sol.
Agora é José Mª quen me envía a ligazón, e á mañanciña vexo que paga a pena poñelo no blog. É xornal, pero non para todos os días: sairá luns e xoves. Un detalle interesante moi na liña do movemento, que parece contradicirse a si mismo gardando ó tempo unha liña de pensamento e actuación móbiles pero coherentes.
Ten novas recollidas dos medios, pero tamén novas internas, nunha mistura ó que se ve, equilibrada. Igual pasa coa relación entre asambleas en diversos lugares. Sendo o xornal de Sol, abrangue novas en porcentaxe importante tanto doutros lugares do estado como doutros países. E reparte o espazo entre novas e comunicados. Vamos, polo momento, un exemplo de equilibrio.
O momento do nacemento non é baladí, e pódese atopar que é precisamente cando os medios tradicionais van cedendo as portadas a asuntos 'máis mundanos', e mesmo as novas sobre o  movemento van desaparecendo do interior. É un xeito de dicir algo así como 'se xa non vos somos útiles para vender xornais, xa non nos sodes útiles para  a difusión', ó estilo do que noutros tempos se chamaba 'compañeiros de viaxe' que agora apsan a estar non divorciados, pero si separados, seguindo cada un o seu camiño.
Nace ademis nun momento de reorganización do movemento, que non de retirada, en parte na procura do contacto directo con xente que non usa as redes sociais que seguen queimando etapas de relación interna do 15M e externa do movemento con simpatizantes.
En fin, nace. E dou nova do parto ó tempo que lembro os enderezos na web das ramas do 15M máis próximas a nós: no blog e en facebook. (nota: no blog pódense ver as actas das asambleas, aínda que vaia con retraso, pois a última reseñada é a de Ribadeo)
Relacionados hoxe na rede: Unha entrevista indignada. Entroncando co 15M: sobran concellos.

20110705

Votantes traidores

Con retraso, bótolle unha ollada á Comarca da semana pasada. E atopo que, segundo un pequeno artigo, o PSOE foi traizoado polos votantes (enténdese que o PSOE ribadense polos votantes ribadenses). Coido que sinxelamente foi unha mala expresión que está a causar furor no pobo polo que podería significar de non ser iso, un erro.
Manteño que é un erro de expresión e non de idea polo título do artigo: 'o exconcelleiro Ramón López demanda unha renovación urxente do partido', algo que pideu nun artigo xa vello José Mª Rodríguez. Mais, non sei se por voluntade de facelo así ou por como foi recollida na prensa, o artigo da Comarca pide unha renovación polos malos resultados, non por ter traizoado as ideas que defendía ou por non ter traballado abondo (por Ribadeo neste caso). Co que parece que, ó contrario de como defendía José Mª, se está a pedir unha renovación cosmética, que permita sacar máis votos nas eleccións,confundindo os obxectivos cos votos que permitirían obtelos.
Hai que pensar que, ademáis, isto ocorre mentras segue a existir o movemento 15M, aínda que se aprece unha aparente debilidade despois de dous meses de acción e en pleno cambio de táctica. Meses que xa serviron para que, alomenos noutros lugares, as ideas vaian cambiando, se esteña reaccionando, e a transparencia sexa pedida, e mesmo nalgúns casos, case facilitada. Despois da petición de renovación-pro-voto, cabería pensar que Ribadeo é 'sitio distinto'. Quen pense así, debera estar na asamblea do 19 de xuño.

20110704

Entrado xullo

O verán de vacacións comezou. Xa me preguntaron onde estaba un hotel, e para ir ('andando') ás catedrais. Neste segundo caso, expliquei que había un bus ás praias. Pero, que eu saiba, non hai un bus 'ás catedrais' que poidera cubrir o servizo cun mínimo de resutlado por número de idas e voltas. Razón de mías para insistir que un bus de ida e volta pola zona rural (monte/rasa e praias cando cadre)podería ser rendible segundo as condicións. Por certo que mentras non haxa un estudo cun mínimo de adicación, a cousa pode ser non rendible, pero ó tempo estar disposta para que se poña un servizo que non cumpra mínimos.
E, nas praias, un detalle. Parece que o 1 se puxeron socorristas, como foi anunciado polo concello, pero unha praia que está tendo cada ano máis aceptación (polo menos cando non está baia a marea), a dos bloques, está sen socorrista (non é novo), sen servizos e sen ducha, o que si é novo, xunto co resultado das obras que parecen continuar aínda, pois hai sinalización de obra, pero estar máis ben a espera dunha inauguración.
O anterior lémbrame un vello tema: o muíño da Ignacia, restaurado non hai tanto e que xa sufriu queimaduras mentres está abandoado de novo. Está visto que se as cousas non prestan un servizo dalgún tipo, rematan mal, comezando porque a xente non as coida.